Het was al vroeg toen Raeyven om circa 5 uur al in z'n bedje vrolijk om mama en papa stond te roepen. Snel eruit voor de andere kinderen ook wakker zouden worden. Een beetje meer slaap voor hun is nooit weg aangezien hier de dagen tot nu toe altijd later eindigen dan we eigenlijk zouden willen.
Op dit moment slapen mijn man en ik, de kleintjes op dezelfde slaapkamer. De slaapkamer is er ruim genoeg voor. Met de tijd zullen we eens kijken wanneer wie waar gaat slapen en hoe ze graag willen dat hun slaapkamer eruit ziet.
Tot die tijd slapen ze lekker veilig en geborgen bij ons. En zeg nou zelf, wakker worden bij en met de mensen waar je het meeste van houdt is toch het mooiste wat er is!♡
Het eerste wat we met z'n tweetjes gaan doen is naar buiten. Daar worden we uitgebreid begroet door Shiba. Een mok brokken en en blik vlees vissen we uit onze voorraadkast. De deur hiervan is ook buiten.
Dan lopen we na enkele malen aaien en kroelen door naar de oprit. Ik til Raeyven op aangezien hij blote voetjes heeft. Eigenlijk niks mis mee.. echter in de Campo/ buitengebied zijn een legio van insecten die wij nog niet goed genoeg kennen. Beter voorkomen dan genezen.
Op dit moment was het al redelijk licht, de zonsopgang is rond 7.10 u.
Buiten ademen wij beide frisse lucht in onze longen en genieten van ons uitzicht.
Achter de bergen wordt het steeds lichter. Het is nog lekker koel op dit tijdstip. Fijn koel, niet koud.
Eenmaal binnen zet ik Raeyven in zijn kinderstoel aan tafel. Ik smeer wat bruine boterhammen in de keuken.
Boodschappen doen in Spanje is heel anders dan in Nederland. Ze hebben producten die enigzins lijken op wat wij kennen maar een hèle hoop ook niet.
Na enkele broden geprobeerd te hebben viel het bruine casino-achtige brood het best bij iedereen in de smaak. En vezels genoeg blijkbaar😅. Met één lerende om naar de wc te gaan en één broekpoepertje had ik al snel gezien dat er vezels genoeg waren. Half pakje babydoekjes erdoorheen en dan nog is niet alles weg.
Inmiddels rond 7 en papa en de andere 2 sluiten bij ons aan. Ik zet koffie. Letterlijk koffie zetten, geen knopje indrukken. We hebben een soort van koffiepotje voor op het gastoestel. Eerst water dan in een soort zeef de koffie, dan de bovenkant erop draaien en vuur eronder. Bij t borrelen zet ik 'm uit. Ikzelf lust niet eens koffie🤣 maar de geur is lekker.
Om 10.00 u zijn Kevin en Lola van Secret Locations weer bij ons. We krijgen een berg aan informatie mbt tot onze woning en grond. Alles netjes in een schrift want onthouden kunnen we dit niet. Ik vertelde over onze stroomvoorziening. Dat bijvoorbeeld mijn wasmachine geen warme programma's kan draaien en dat bij het gebruik van bijvoorbeeld een koffiezetapparaat of waterkoker meteen onze noodgenerator aanspringt. Kevin gaf aan dat we mogelijk meer panelen en batterijen nodig zouden hebben voor de grote van ons gezin. Hij vroeg ook of we de zonnepanelen 3 x per dag draaide... eh nee😅. Dat wisten we dus niet. Dit scheelt voor nu enorm en kunnen we soms zelfs een was draaien en het koffiezetapparaat gebruiken! Wat een winst!
Daarnaast moet elke dag bovenop onze berg het irrigatiesysteem handmatig ingeschakeld worden. Dit is voor de olijfgaard, fruitgaard en moestuin. Al dit water komt uit een basin. Met de generator pompen we water omhoog uit de put op 80 meter diep. Elke dag het dierenverblijf controleren en indien nodig schoonmaken. Er zaten twee hoogzwangere konijnen achterin het verblijf, we moesten deze dagelijks controleren. De vorige eigenaren, een Catalaans echtpaar in de 70, hielden hun konijnen voor consumptie. We hebben nu bijna 25 konijnen. Groot en klein. Superschattig allemaal en nog baby's op komst.
Via een telegramgroep van de provincie kan je ruilen. Bijvoorbeeld een konijn tegen een kip of een mand tomaten, een wederdienst. De mogelijkheden zijn eindeloos. Hopelijk vinden er een aantal zo een warm thuis.
Over warm gesproken...warm water, ook geen overbodige luxe met de kleintjes. Eerste dagen pannetje met water gekookt om het babybadje lauw te krijgen. Nu bleek er een knop in de garage te zitten waarmee met 1 druk op de knop, een half uurtje wachten en dan op wonderlijke wijze de ochtend tot avond warm water! Eureka!
Geen koude douches meer! Wel lekker soms maar om ook je haren te wassen en uit te spoelen..brrr... dat is me toch wel te koud hoor🥶.
We hoeven ons iig geen moment te vervelen hier, altijd wat te doen.
Ontzettend fijn dat Kevin en Lola ons nog steeds bijstaan. Ook al is de koop afgerond. Ze weten ontzettend veel en je voelt je door hun ondersteuning heel welkom in t dorp. Zijzelf wonen ook rondom ons dorp. Allerlei tips, van supermarkten tot aan kappers.
Heel erg fijn, want eerlijk, soms voelt het wel even als zwemmen zonder les hoor😳.
We besluiten om na hun komst even naar Salou te rijden, ongeveer 45 min. Dit is voor Spaanse begrippen "even" .De oudsten hebben geen slippers of petten meer en de zee is er prachtig. Al gauw uren verder natuurlijk. Op de terugweg even langs de Mercadona, net buiten het dorp voor ons avondeten. Wederom laat natuurlijk.. maar ook dat... hier heb je geen thuisbezorgd of ff een afhaalchinees. Zelf koken dus, of uit eten. Uit eten wacht ik nog wel even mee.. geen idee wat ik op mijn bord krijg, misschien is t wel iets wat ik niet ken? Of er gek uitziet.. nee ik kook wel zelf, weet ik zeker dat er niks geks inzit🙈
Snel boodschappen gedaan en een inmiddels favoriet flesje zoete witte wijn erbij gedaan.
De eerste dag dat wij hier aankwamen had Kevin aangeboden boodschappen voor ons te doen, doordat we natuurlijk door de gestrande caravan niet meer van het terrein konden. Ik had een lijstje gemaakt en Kevin vroeg of we misschien ook wat bier of wijn wilde. Nou dat hadden we wel verdiend na zo'n avontuur.
Eenmaal de kids te bed bedacht ik mezelf een glaasje te pakken voor het slapen gaan. Even te zitten en te landen. Verpakking open.. oh een kurk.. de keuken afgezocht naar een kurkentrekker. Wel een bieropener.. geen trekker... wel echt ff gebaald.. ach ja morgen dan maar...
Terug naar de boodschappen. In Spanje nu nog zeer betaalbaar. Een volle kar voor 127 euro, dat lukt mij in Nederland nooit, al kijk ik nog zo goed rond. Met 5 hongerige monden is dat maar al te fijn.
Terug thuis snel, althans snel... eten gemaakt. Daar waar ik in ons oude huis vaak commentaar had op ons gastoestel met 4 pitten en ik er eigenlijk 5 wilde met onze gezinsgrote heb er nu nog maar 3. Dat vond ik minder grappig in het begin. Nu kan ik daar steeds creatiever mee omgaan🙏.
Weer een dag voorbij. Een mooie dag, een drukke dag met veel informatie. Voldaan vermoeid kruip ik en de rest onze bedjes weer in. Ja bedjes.. daar wijdt ik me nog een andere keer over uit. Weltrusten💞
Reactie plaatsen
Reacties