Het corona tijdperk voert nog steeds de boventoon in 2021 en 2022. Het maakt ons bang voor de toekomst, bang voor wat komen gaat. Wat betekent dit op termijn voor onze 5 kinderen? Waar gaat de wereld heen en hoe kunnen we het beste ervan maken in een wereld waarin wij weinig invloed hebben op een grotere agenda?
We hebben het gehad over te vertrekken naar Hongarije of misschien Roemenië, hypotheekvrij wonen en de lasten laag. Toch was er iets in mij wat niet overtuigd was. Dit zijn niet de landen waarin ik mijn kinderen zag opgroeien met toekomstperspectief. De Balkan is prachtig maar voor mij enkel voor vakanties en
niet permanent resident.
Costa Rica heeft ook op ons lijstje gestaan. Supermooi, rustig en betaalbaarder, alleen letterlijk de andere kant van de wereld. Verhuizen houdt niet alleen in een ander huis en omgeving maar ook een tot ziens naar dierbaren.
Begin maart 2022 besloten wij ons te oriënteren op Spanje. Regio Tarragona.
Spanje heeft erg veel te bieden en is nu nog betaalbaar gebleken
Eind april liet mijn moeder het leven na een lang gevecht tegen blaaskanker. Mijn moeder wist van onze plannen en snapte helemaal waarom wij deze stap mogelijk wilde gaan zetten. Eerder ging het "goed" met mama. Ze knapte op in de hospice en kreeg zelfs verlenging omdat het zo goed ging. Daarom besloten wij op korte termijn te oriënteren en niet te lang weg te blijven in verband met haar gezondheid. Alles gepland en afgesproken. Op maandag 2e paasdag was ik aan 't werk op mijn woongroep. Ik had deze dienst overgenomen in verband met een zieke collega. Rond 13.00 uur werd ik plots gebeld door de man van mijn zus. Het ging niet goed met mama, ze kreeg geen lucht en ik moest met spoed die kant op. Mijn teamleider moest met onze bewoners omkeren daar zij op weg waren naar het terras om wat te gaan drinken. Het was een mooie voorjaarsdag.
Aangekomen bij de hospice was mijn moeder inmiddels overleden. Tot op het laatst alles nog zelf kunnen doen en niet volledig afhankelijk geweest van anderen. Daar was ze zo bang voor geweest, gelukkig is dat alles haar bespaart gebleven. In onze gesprekken heb ik haar gevraagd dat ook wanneer ze niet meer onder ons zou zijn ze mij een teken kon geven dat ik op de goede weg zou zitten.
Ik vroeg haar een Koninginnepage te sturen. In heel mijn 41 jaar nog nooit een Koninginnepage in het echt gezien.
De dag na haar crematie zaten we in de bus naar Spanje. Ik nog in een roes en vol ongeloof wat zich de afgelopen week had afgespeeld. Zo onwerkelijk..
Die zondagavond zijn mijn man, zijn zus met 2 dochters onze 3 jongste kinderen en ik met een personenbus naar Spanje gereden. Ontzettend Spannende en vermoeiende rit. In de avond om 20.00 u aangereden. We wilde niet stoppen met rijden omdat zolang de kinderen sliepen de reis voor hun beter te behappen was. We wisselde regelmatig af als bestuurder en kwamen in de middag aan op onze bestemming een resort in de buurt van El perello.
De hele week stond in het teken van bezichtigingen van potentiële woningen. We hadden beide een top 3, waarvan onze top 1 beide in Mora D'Ebre lagen.
Reactie plaatsen
Reacties